Sözüm/ Akranlarıma!

Sözüm/ Akranlarıma!

Hafıza dolunca/ bir yerleri siler..

İşte o dönem de/ ki biz bu döneme olgunluk çağı diyoruz, paniklemeye başlıyoruz, "Alzaymır oldum" diye

Saçma sapan bir korku!

× × ×

Dolu bir flaş belleğe yeni bir şeyler tikıştırmaya kalkışınca/ silinen bilgiden ötürü "flaş bellek, Alzaymır oldu" demiyoruz..

Ama insana yani kendimize/ yüklendikçe yükleniyoruz

Siz, Siz olun/ "insan, hissettiĝidir" ilkesine sıkı sıkı sarılın..

İnsanı çökerten evhamdır/ sevginizi diri tutun, sevdiklerinize "seviyorum" derken, haykırın!

Öfkelenince; (sesinizi kısarak hatta ağlayarak) dökün, içinizi!

× × ×

Mecbur musunuz; Kanada'nın başkentini bilmeye!

Veya (yolda görünce) komşunun eşini tanımak zorunda mısınız

Mahallenin mobesesi misiniz/ size ne

Hatta "dün ne yemiştim" diye hafızanızı yormaya ne gerek var.

Size ne/ siz, Askeri Kışlanın levazım

subayı mısınız

× × ×

Siz (sadece) damak zevkinize güvenin ve tıka basa yemeğin

Bir de lezzetin kaynağının "ortam" olduğunu unutmayın..

Sevdiğiniz ve sevildiğiniz/ aynı zamanda sizi anlayan birileriyle birlikte (evde, dağda, denizde, restoranda veya çay bahçesinde) yemeğinizi paylaşın!

Tek sermayeniz, kalan ömrünüz!

Sermayeyi yani zamanı/ servetinizle (sevip; sevildiklerinizle) süsleyin..

Dolu dolu yaşayın!

Selam ve muhabbetle